junsiri: ศาลาทรงไทยเกาะยอ สงขลา

วันจันทร์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ศาลาทรงไทยเกาะยอ สงขลา

สถาปัตยกรรม ศาลาไทย สร้างไว้ตามวัด ตามที่สาธารณะเพื่อประโยชน์ใช้ พักผ่อน ใช้ทำพิธีทางศาสนา สร้างโดยการบากเข้าไม้ มีทั้งบากบ่า บากเจาะ ใช้ไม้ไผ่เป็นลิ่มแทนตะปู แสดงถึงความประณีต พยายามในการใช้ฝีมือของภูมิปัญญาชาวบ้าน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

จังหวัดปัตตานี

จังหวัดปัตตานี พื้นที่ทั้งหมด 1,940.35 ตารางกิโลเมตร ประชากร 587,946 คน รายได้ประชากร 37,853 บาท/คน/ปี ทิศเหนือ ติดต่อจังหวัดสงขลา ทิศใต้ ติดต่อจังหวัดนราธิวาส ทิศตะวันออก ติดต่ออ่าวไทย ทิศตะวันตก ติดต่อจังหวัดยะลา สภาพภูมิศาสตร์ ภูมิประเทศของจังหวัดนี้ส่วนใหญ่เป็นที่ราบลุ่มมีแม่น้ำหลายสาย เช่นแม่น้ำปัตตานี แม่น้ำสายบุรี และลำน้ำเล็ก ๆ อีกหลายสาย แม่น้ำปัตตานีเกิดจากทิวเขาสันกาลาคีรี ระหว่างเขาลาตาปาปาลังและเขาฮันกูส ซึ่งเป็นเขตแดนระหว่างไทยกับมาเลเซียในอำเภอเบตง จังหวัดยะลา ส่วนแม่น้ำสายบุรีเป็นแม่น้ำสำคัญของจังหวัดนี้มีอีกชื่อหนึ่งว่า แม่น้ำตะลุบัน ต้นน้ำเกิดที่อำเภอแว้ง จังหวัดนราธิวาส ผ่านเข้าเขตจังหวัดยะลา แล้วไปลงอ่าวไทยที่อำเภอสายบุรี จังหวัดปัตตานี การปกครอง จังหวัดปัตตานีแบ่งการปกครองออกเป็น 11 อำเภอ คือ อำเภอเมืองปัตตานี อำเภอโคกโพธิ์ อำเภอมายอ อำเภอหนองจิก อำเภอปะนาเระ อำเภอสายบุรี อำเภอยะหริ่งอำเภอทุ่งยางแดง อำเภอแม่ลาน อำเภอยะรัง อำเภอไม้แก่น อำเภอกะพ้อ ความเป็นมา ปัตตานีเป็นเมืองเก่ามีประวัติความเป็นมายาวนาน ย้อนหลังไป ถึงพุทธศาตวรรษที่ 7 โดยมีฐานะเป็นเมืองหลวงของอาณาจักรลังกาสุกะ ซึ่งเป็นรัฐอิสระครอบคลุมพื้นที่ปัตตานี ยะลา นราธิวาส รวมถึงรัฐกลันตัน และตรังกานูในประเทศมาเลเซีย ปัจจุบันร่องรอยของเมืองโบราณยังปรากฎอยู่ที่บ้านประแว เขตอำเภอยะรัง ตามตำนานการสร้างเมืองเล่าสืบกันมาว่า ธิดาเจ้าเมืองมะโรงมหาวงษ์ได้ประทับหลังช้างเผือกเสด็จจนถึงแม่น้ำแห่งหนึ่ง แล้วรวบรวมผู้คนตั้งเมืองชื่อ"ปัตตานี" สันนิษฐานว่าคำว่า ปัตตานี มาจาก ปตานี ซึ่งหมายถึงหญิงครองเมืองหรือเมืองที่มีนางพญาเป็นผู้ปกครอง บ้างก็ว่ามาจากภาษามลายูที่ว่า "ปะฎานี" หมายถึงความรู้ หรืออาจมาจากคำว่า "ปะตานี" ที่แปลว่าชาวนา ตราประจำจังหวัด รูปปืนพญาตานี เป็นปืนคู่บ้าน คู่เมืองของปัตตานีมาแต่โบราณ จึงถือเป็นสัญลักษณ์ของจังหวัด เมืองปัตตานีเป็นเมืองเก่าในแหลม

junsiri

วันจันทร์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

ศาลาทรงไทยเกาะยอ สงขลา

ไม่มีความคิดเห็น:

เกี่ยวกับฉัน

คลังบทความของบล็อก

ป้ายกำกับ